ความดีวันละนิด...จิตแจ่มใส
ความดีวันละนิด...จิตแจ่มใส
28/1/2561 - 22/1/2561
เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านฉันได้ส่งเสื้อผ้าที่ไม่ใส่แล้วให้เด็กๆแถวบ้าน
ฉันคิดว่าการมีน้ำใจ แบ่งปันสิ่งของที่ไม่ใส่แล้วให้ผู้อื่นที่ลำบากกว่า
ก็ถือเป็นการทำความดีที่ได้แบ่งปันสิ่งของให้แก่ผู้อื่น
เมื่อเราได้เห็นผู้อื่นมีความสุขเราก็มีความสุขเช่นกันค่ะ
นางสาวจุฑามาศ
บุญรอด
5911011804081
***************************************************************************************************************************
วันเสาร์ที่ผ่านมาฉันและครอบครัวได้ไปทำธุระที่สถานที่แห่งหนึ่ง
ซึ่งเป็นสถานที่ที่ฉันและครอบครัวจะไปทุกอาทิตย์อย่างน้อยอาทิตย์ละ1วัน
และทุกครั้งที่ฉันไปลุงยามก็จะให้ครอบครัวของฉันจอดรถฟรี เนื่องจากจอดรถไม่นาน
แต่ฉันก็รู้สึกเกรงใจทุกครั้งที่ได้จอดรถฟรีฉันจึงได้ซื้อกาแฟไปให้ลุงยามเป็นการขอบคุณที่ลุงยามให้จอดรถฟรี
และฉันก็ได้เห็นว่าลุงยามทำงานหนักมากแค่ไหน ต้องคอยวิ่งตามรถเพื่อหาที่จอดรถให้
และยังต้องคอยโบกรถเข้าออกตลอดเวลา
ซึ่งลุงยามก็อายุมากแล้วแต่ลุงยามก็ยังทำงานหนัก ลุงยามบอกกับฉันว่า
ที่ลุงต้องทำงานหนักก็เพราะว่าลุงจะต้องส่งลูกเรียน ฉันไม่รู้จะช่วยลุงยังไงดี
ฉันทำได้แค่เพียงซื้อน้ำให้ลุง อย่างน้อยลุงก็จะได้มีแรงในการทำงาน
เพราะในระหว่างการทำงานลุงไม่สามารถที่จะไปหาซื้อน้ำที่ไหนได้เลย
ถึงแม้ว่าการกระทำของฉันจะไม่ได้ช่วยลุงมากมายแต่อย่างน้อยก็ช่วยให้ลุงได้หายเหนื่อยและมีแรงในการทำงานต่อไป
นางสาวสัณห์ฤทัย
นิ่มนวลงาม
5911011804091
****************************************************************************************************************************
ฉันได้ช่วยผู้พิการทางสายตาให้เขาได้ขึ้นรถเมล์มานั่งบนที่ที่สะดวกสบาย
การได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ทำให้สังคมน่าอยู่มากยิ่งขึ้น
นางสาวพิมพ์ชนก
คันธา
5911011804094
****************************************************************************************************************************
วันอาทิตย์ที่21มกราคมที่ผ่าน ฉันได้ไปนั่งรอเพื่อนที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
ในขณะที่ฉันนั่งรอเพื่อนอยู่นั้น ฉันเห็นโทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่งวางอยู่
ซึ่งไม่มีใครทราบว่าโทรศัพท์เครื่องนั้นเป็นของใคร
และฉันก็ไม่สามารถที่จะเปิดโทรศัพท์เพื่อติดต่อเจ้าของได้เลย
ฉันจึงได้นำโทรศัพท์เครื่องนั้นไปให้กับพนักงานในร้านกาแฟ
แล้วบอกว่าฉันเก็บโทนศัพท์ได้ 3 ชั่วโมงผ่านไป
เจ้าของโทรศัพท์เครื่องนั้นก็ได้มารับโทรศัพท์คืน พร้อมกับให้เงินฉันเป็นการตอบแทน
แต่ฉันไม่สามารถที่จะรับเงินนั้นได้
เพราะสิ่งที่ฉันทำนั้นฉันถือว่าฉันทำความดีโดยที่ต้องการสิ่งตอบแทนใดๆ
ฉันเห็นถึงความทุกข์ของเจ้าของโทรศัพท์ ถ้าโทรศัพท์เครื่องนั้นเป็นของฉัน
ฉันก็คงจะตกใจและวิตกกังวลมาก เพราะในโทรศัพท์ก็จะต้องมีข้อมูลที่จำเป็นอยู่ ดังนั้นฉันจึงเก็บโทรศัพท์เครื่องนี้คืนให้กับเจ้าของ
นางสาวเบญญา วงศ์ทองหลาง
5911011804102
***************************************************************************************************************************
วันนี้ช่วยคนแก่ข้ามถนนตอนเช้าเพราะคนแก่เขาเดินช้าอาจจะทำให้รถมองไม่เห็นและอาจจะถูกชนได้
ดิฉันเห็นจึงได้เข้าไปช่วย
นางสาวปิยนุช วงศ์ขันธ์
591101804103
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น